440. Chiny

Szanghaj jest największym chińskim ośrodkiem gospodarczym, finansowym i komunikacyjnym, a także trzecim co do wielkości (po Rotterdamie i Singapurze) portem morskim na świecie. W mieście działa giełda papierów wartościowych, giełdy towarowe i wielkie banki. Rozwinięty przemysł maszynowy, metalowy, chemiczny, środków transportu, elektroniczny, poligraficzny, włókienniczy, spożywczy, obuwniczy i wysokich technologii. Wielki węzeł komunikacyjny (porty lotnicze Szanghaj-Hongqiao, Szanghaj-Pudong, metro).
Nazwa miasta składa się ze znaków "na" i "morze" (nie znaczy jednak "na morzu"), często interpretuje się ją jako "Najdalszy zasięg morza" lub "(Naprzód) w morze". Skrócone nazwy to 滬 (uproszcz. 沪, Hù) lub 申 (Shēn). Szanghaj miał także liczne przydomki, nadane przez przybyszów z zachodu, m.in. Paryż Wschodu, Królowa Orientu i Azjatycka Prostytutka (chodzi tu o lata upadku Szanghaju – dwudzieste i trzydzieste – kiedy szerzyła się przestępczość i prostytucja).
Na pocztówce możemy zobaczyć Jin Mao Tower oraz Shanghai World Financial Center.  
Jin Mao Tower (znany też jako Jin Mao Building) to drapacz chmur w dzielnicy Pudong. Zawiera biura oraz hotel Grand Hyatt.
Budynek ma 3 główne wejścia do lobby: dwa dla części biurowej oraz jedno dla części hotelowej. Pierwsze 6 pięter budynku zawiera sale konferencyjne i bankietowe hotelu Hyatt, a także kluby, restauracje i centrum handlowe.
W 3-piętrowej podziemnej piwnicy znajdują się restauracje oraz podziemny parking na 600 samochodów i 7500 jednośladów. W budynku znajduje się 61 wind oraz 19 ruchomych schodów.
Piętra od 3 do 50 zawierają pomieszczenia biurowe o łącznej powierzchni 123,000 metrów kwadratowych. Piętra 51 i 52 zawierają urządzenia techniczne - są one dostępne tylko za pomocą wind serwisowych.
Od 53 do 87 piętra w budynku mieści się hotel Shanghai Grand Hyatt. Zawiera on 555 pokoi i jest najwyżej położonym hotelem na świecie (jeśli chodzi o wysokość od powierzchni ziemi w budynku). Najwyższym budynkiem o zastosowaniu tylko hotelowym jest Burj Al Arab w Dubaju (nie licząc Ryugyong Hotel, który nigdy nie został ukończony).
Shanghai World Financial Center (znany też jako Shanghai WFC lub po prostu SWFC) to wieżowiec w  w dzielnicy Pudong.Najbardziej charakterystycznym elementem wieżowca jest otwór w budynku, który najpierw miał być okrągły, jednak z powodu protestów, wywołanych skojarzeniami okrągłego otworu z flagą Japonii, w połowie 2005 roku zdecydowano się na otwór w kształcie trapezu o szerokości 50 metrów. Na przedostatnim, 100 piętrze, znajduje się tam zewnętrzny taras widokowy otwarty dla turystów.
Budowa SWFC była finansowana również przez wiele zagranicznych firm i banków: głównie japońskich, europejskich oraz amerykańskich.
Łączna powierzchnia budynku wynosi 377 300 metrów kwadratowych. W budynku znajdują się biura, hotel, a nawet muzeum. Obiekt oddano do użytku 14 września 2008. Aktualnie ma 492,3m