508. USA - UNESCO

Park Narodowy Glacier (Glacier National Park) to park narodowy położony w północno-zachodniej części stanu Montana w Stanach Zjednoczonych, przy granicy z Kanadą. Utworzony w 1910 roku park zajmuje powierzchnię 4102 km² i obejmuje swoim zasięgiem dwa pasma górskie w obrębie Gór Skalistych. Na jego obszarze znajduje się kilka dużych – o długości 8-10 km – i kilkaset małych jezior polodowcowych, oraz żyje ponad 1000 gatunków roślin i setki gatunków zwierząt. Znajduje się w nim również kilkadziesiąt lodowców, od których wywodzi się nazwa parku, którą można dosłownie przetłumaczyć jako "park narodowy lodowców". W porze letniej występują liczne wodospady i kaskady utworzone z bardziej obfitych wód roztopowych. Park zarządzany jest przez agencję federalną National Park Service, jest otwarty przez cały rok i odwiedzany przez około 2 miliony turystów rocznie.
Na północy Park Narodowy Glacier graniczy z Parkiem Narodowym Waterton Lakes położonym w Kanadzie. Łącznie oba parki, powołane do życia w obliczu zagrożenia środowiska przyrodniczego w II połowie XIX wieku przez poszukiwaczy złota, ropy naftowej i innych bogactw naturalnych, tworzą ustanowiony w 1932 roku Międzynarodowy Park Pokoju Waterton-Glacier. W 1976 roku został on uznany za rezerwat biosfery UNESCO, a w 1995 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.